lunes, 2 de diciembre de 2013

TATXERS

ZARTAKO-K (Tafalla)


ZEA MAYS



Denbora aurrera joan ahala, Zea Mays taldea itzulerarik gabeko heldutasun puntu batera heldu da. Aiora Renteriaren ahotsa da oraindik ere taldearen nortasunaren oinarria, baina gauza asko aldatu dira 1997tik, Bilboko lau musikariok lehenengo aldiz bildu zirenetik. Sendotasuna eta energia dira rock arima duen talde honen ezaugarri nagusiak. "Negua joan da ta" kantua azken urteetako abestirik arrakastatsuenetakoa izan da Euskal Herrian. Azken diskoa, Da (2013), Dave M. Allen ekoizlearekin grabatu du.

Bilboko Errekalde auzoan sortu zen "Zea Mays" 1997an. Hasierako laukoteak jarraitzen du gaur egun taldean: Asier Basabe (bateria), Ruben Gonzalez (baxua), Iñaki Imaz Piti (gitarra) eta Aiora Renteria (ahotsa). Haatik, diskoetxez diskoetxe ibili da hamaika urte hauetan. Gor, Gaztelupeko Hotsak, Oihuka eta Bonberenea Ekintzak zigiluetan argitaratu dituzte diskoak, bost guztira. Lehenengoak taldearen izen bera hartu zuen, eta besteak beste, "Ilargiak badaki", "Gaurkoan ere" eta "Itsasoa" abestiak zekartzan, urtebete arinago kaleratu zuten maketan aurki zitezkeen kantuen bertsioak hain zuzen ere. Azken abesti horri esker, Euskadi Gaztea irratiko maketa lehiaketan lehenengo postua eskuratu zuten, eta horren ondorioz grabatu zuten Zea Mays (Gor, 1998), Berrizko (Bizkaia) Lorentzo Records estudioan, Jose Alberto Batiz (Akelarre, Tapia eta Leturia Band, Fiti y los Fitipaldis...) gitarrista eta ekoizlearekin.

"Elektrizitatea" (Gor, 2000) diskoaren grabazioan, Jose Lastra soinu teknikariarekin hasi ziren lanean, eta gaur egun ere hura dute soinu arduradun zuzenekoetan. Diskoari izena ematen dion abestia da ziurrenik Bilboko laukotearen ezagunena eta taldearen esentzia jasotzen duena: energia, intentsitatea, harmonia eta, guztiaren gainetik, Aiora Renteriaren ahotsa. 2002an, AEKantuz diskoan parte hartu zuten. Mikel Laboaren "Gogo eta gorputzaren zilbor hestea" abestiaren bertsioa grabatu zuen Zea Maysek lan horretarako. Urte berean, Harrobian (Gaztelupeko Hotsak, 2002) lanaren grabazioan murgildu ziren, berriz ere Jose Lastraren gidaritzapean. Disko kontzeptuala da, pertsonen bizi-prozesuari buruzkoa, eta hitzetan Kirmen Uribe idazlearen laguntza izan zuten. Oraingo honetan ere bertsio bat grabatu zuten, Itoiz taldearen "Hilzori II". Urteko euskal diskorik onena zela iritzi zion Mondo Sonoro aldizkariak.

"Sortuz, grabitatearen aurka "(Oihuka, 2004) izan zen hurrengo urratsa. Taldean soinu berriak bilatzeko garaia zela konturatu, eta disko zinez positiboa kaleratu zuen laukoteak, bai melodiei, bai hitzei zegokienez. «Aurrekoetan barrurantz begira egindako hitzak ziren, eta oraingoan kanpoaldea dute helburu. Aurrera begira jarri gara, era guztiz positibo batean, zentzu horretan aldaketa handia izan da (...). Heldutasuna lortu dugu musikalki, beldurra uxatu dugu, esperientzia lortu dugu estudioan... Zuzenekoak ere asko aldatu dira, nortasun propioa izatera heldu garela uste dut. Musikalki ere asko hobetu gara, eta abestiak egiteko eran asko aldatu da mekanismoa, talde modura eboluzio bat egon dela esango nuke».

2005eko urrian Bilboko Kafe Antzokian eskainitako emanaldia grabatu egin zuten, eta Morphina (Bonberenea Ekintzak, 2007) diskoarekin batera argitaratu zuten DVD formatuan. Kontzertu berezia izan zen, kolaboratzaile ugariz betea: Rafa Rueda (PI.L.T.), Francis Diez (Doctor Deseo), Iban Nikolai... Lan horretan estreinakoz ingelesez abesturiko bi kantu sartu zituzten, Aiora Renteriak sortutako hitzekin.

2010ean Era (Bonberenea Ekintzak) seigarren diskoa kaleratu zuten. Diskoa kontzertuetan eta Interneten bidez bakarrik saltzea erabaki zuen taldeak, alegia, dendetara banatu gabe. Hala ere, Zea Maysen diskorik arrakastatsuena bilakatu zen, "Negua joan da ta" eta "Kukutza III" kantuen oihartzun itzelari esker. Hori dela eta, diskoa zuzenean aurkezteko kontzertuen soka bi urtez luzatu zen, eta 2012ko abenduko Hatortxu Rock jaialdian eman zion amaiera birari. "Negua joan da ta" Bypass (Patxo Telleria, Aitor Mazo, 2012) filmeko soinu bandan agertu zen.

Taldeak 2013ko uztailean grabatu zuen disko berria Tio Pete estudioan, Dave M. Allen ekoizlearekin (The Cure, Depeche Mode...). Da (Egilea editorea, 2013) izenburua jarri zion zazpigarren diskoari, taldearen nortasuna ondo baino hobeto jasotzen duelako. Kasu honetan taldearen webgunean bakarrik jarri dute diskoa salgai, formatu fisiko eta digitalean. Fermin Etxegoien kazetariak promozio orrian idatzi zuenez, "Zea Mays-ek inoiz grabatu duen kantu sortarik interesgarriena" biltzen du Da-k, "ohi bezala, kantu zuzen eta sarkorrak dira, eta gainera sonoritate berriztatuaz datoz. Da desberdina delako, betiko Zea Mays entzuten ari bagara ere". Urte hauetan guztietan Euskal Herritik kanpoko hainbat lekutan jo du Zea Maysek: Amsterdam, Berlin, Madril, Kanada, Japonia, Bartzelona, Liverpool, Londres... Halaber, Festimad, Euskal Herria Zuzenean eta BBK Live jaialdietan parte hartu du, besteak beste.

ZEIN?

ZE IZEN


ZAZKEL



ZER BIZIO?


MUXU BELTZA


ZIGOR GAZKEZ



Zigor Gazkez, armonika ta kitarra
Mikel Azpiroz, Hammond organoa

Bitxia da Zigor Gazkez gaztearen kasua. Arrakasta haundiz agertu zen euskal musika eszenan, disko eder bat ekoiztu eta, bapatean, ia desagertu zen. Bere kantak entzuterakoan, Bob Dylan jaunaren oroimena belarrira erraz etortzen zaizu. Hala ere, Zigorrek badauka zeozer berezia, bere ahotsa edota gitarra jotzeko modua, agian, xarmangarria suertatzen bait da Bob Dylan gogoko ez diotenei ere. «Onartzen dut antzekotasunik izan dezakeela Dylanekin... Jendeak nahi duena esan dezake. Ni ere bai, nahi dudana egiteko aske naiz». Zigorrek ahosoinua zortzi urterekin hasi zen jotzen eta 14 betetzean hartu zuen lehen aldiz kitarra. 1995.urteko abenduan, Azkoitia herrian, John Martyn jaunaren ondoan jo zuen. Hantxe, John Martynek gazte asko ikusi zituen eta, nonbait, bera entzuteko geldituko ez ziren beldurrez, taulara igo eta "deja tocar mi primero" esan zion Gazkez gazteari. "Gizona eseak eginez zetorren eta utzi egin behar...".

Azkoitiko kontzertu hura amaituta, Iñigo Clemente jauna gerturatu zitzaion Zigor Gazkezeri. Honek IZ zigiluko telefonoa eman zion eta, bost hilabete eskasera, disko bat grabatzeko proposamena eskeini zioten. «Urrezko ametsa zen niretzat, aise iritsia, gehiegi borrokatu gabe". Diskolan hura, "Zigor Gazkez", ahosoinua eta kitarraren babesean, folk eta rock doinuko 14 kantu eder biltzen zituen. Aurretik, Zigorrek ingelesez abesten bazuen ere, euskaraz grabatu zituen diskoko abesti guztiak. Oso gustora geratu omen zen azken emaitzarekin. "Betiko ama" kantua bere galdutako amari eskeinia dago, "Beti maite nauzu" kantua bere txakur leialari eta "Nire txokoetan" bere aitona lagun bati. 

ELKARRIZKETA... http://www.argia.com/argia-astekaria/1583/zigor-gazkez


El cantautor Zigor Garkez surgió en Elgoibar (Gipuzkoa, Europa) y fue un fugaz torrente musical a mediados de los años 90. Le gustaba actuar en bares y garitos y su sonido musical recuerda al gran Bob Dylan. Algunos le acusaban de imitarlo en exceso, pero Bob Dylan está tan grande, que incluso ya imitarlo resulta difícil y muy respetable (y bastante más si se recita en lengua vasca). Zigor aprendió a tocar la armónica con solo 8 años y, a los 14 años, consiguió una guitarra prestada. Empezó a componer canciones llenas de metáforas y toques de folk y rock, actuando, sobretodo, en bares y garitos de su zona. En Diciembre de 1995, tras un concierto ofrecido en Azkoitia al lado del veterano John Martyn, un responsable del sello vasco IZ se acercó hasta el joven Zigor y le ofreció a la posibilidad de grabar un disco. Zigor aceptó y, cinco meses después, estaba dentro del estudio grabando su cuco debut, titulado "Zigor Garkez" (1996). Después de un tiempo, su carrera musical de volvió mucho más esporádica. No como la carrera de Mikel Azpiroz, quien, tras colaborar con Zigor Gazkez, a girado con varios grupos, incluido el respetado cantante vasco Jabier Muguruza.

ZIGOR GAZKEZ (1996)

1. Satanas zaharra
2. Izarrezko gauak
3. Azeriarena
4. Jauna
5. Sentitu eza duzu ziur
6. Orain ez
7. Lurtarazteko
8. Betiko ama
9. Usaiak berriak diren artean
10. Norabideza
11. Beti maite nauzu
12. Nire txokoetan
13. Itsasoa margoaz
14. Gezurra dirudi jainkoaz

http://www.mikelazpiroz.com/
.....................................................................
Zigor Gazkez was a Basque songs writer. He born in Elgoibar (Gipuzkoa, Europa) and his debut album was recorded in 1996. He had influences from Bob Dylan´s music.

DISCOGRAPHY

1996. "Zigor Gazkez"



ZTK RAP

ZIMEL

LADISLAO



SENDABELARRAK




DESORDEN

 

Desorden rock taldea Usurbil herrian sortu zen, 80. hamarkada erdialdean. UK Subs edota Sex Pistols punk talde ingelesen musika zuzenaren bidetik abiatu ziren, hitz gordinekin, garai haietako errealitate nahasia salatzen zutenenak. Hasiera batean, Karlos, Miguel, Raul eta Pepelu osatu zuten Desorden taldea, baina, denboraren poderioz, aldaketa ugari izan ziren taldean, Josean, Julio eta Javi musikariek berritu bait zuten. 

Bi maketa ekoiztu ondoren, "Barrio del desorden" (1986) eta "Himno de mi ciudad" (1989), beraien lehen diskoa kaleratu zuten, "Generacion kaos" (1991). Disko dotore horretan, aurreko maketako zazpi kantu zahar berriro grabatu zituzten eta beste sei kantu berri gehitu. Euskal Herritik kanpo harrera ona jaso zuen Desorden taldeak, Madril edota Caceres aldean kontzertuak eman bait zituzten. 90. hamarkada erdialdenn, bigarren disko bat ekoizteko asmoa azaldu zuten, baina, asmo hau ez zen gauzatu. Izan ere, Josean taldeko kidea hil bait zen, eta, indarrez, talde disolbatzea erabaki zuten.

Carlos, ahotsa
Miguel, baxua
Josean Fernandez, kitarra
Julio, bateria

................................................................................................. Aunque existen varios grupos de punk con el mismo nombre que Desorden, esta banda surgió en la localidad vasca de Usurbil (Gipuzkoa, Europa), a mediados de los años 80. Solían ensayar en la escuela del pueblo, junto a otras bandas de la zona, como Porkeria Nacional (con los que compartían batería). Desorden tenía claras influencias del punk británico de finales de los 70, de grupos como UK Subs, GBH, o Sex Pistols. Desorden debutaron dando un concierto en el frontón de Usurbil, el dia 28 de Noviembre de 1986, junto a las bandas Reuf o los Optalidon. Tras varios meses, se incorporó a la banda un nuevo guitarrista de Lasarte (Josean Fernandez) para sustituir a Raul. Josean había estudiado FP en el colegio La Salle de Andoain, hasta que fue expulsado, y había estado tocando en otra banda punk llamada Opresión. Ya desde chavalin, Josean imponía gracias a su gran estatura y a su marcado look de punk rocker. Desorden grabaron su primera maketa, "Barrio del desorden", en 1986. 

Tras esto, el batería Pepelu se marchó y entró en el grupo Julio, un chaval de Hernani. Desorden continuaron adelante, actuando junto a grandes bandas de la época, como los míticos RIP, La Polla Records o Vomito. En 1989, Desorden grabaron su segunda maketa, "Himno de mi ciudad", logrando muy buenas criticas. En Octubre de 1990, Desorden sufrieron un cambio importante ya que su bajista, Miguel, abandonó la banda. Fue sustituido por Javi, quien había tocado en el grupo donostiarra Sanchis y Jocano. El grupo Desorden siguieron actuando, en Caceres, en Madrid (en la sala Argentina)...  Por fin, en 1991, publicaron su primer disco, "Generación kaos", un estupendo vinilo, grabado en los estudios Amadeus (Donostia). Fue editado por el sello vizcaíno Discos Suicidas e, incluyó, 5 temas ya escuchados en la segunda maketa, 2 de la primera y 6 completamente nuevos. Desorden tuvieron la intención de publicar un segundo disco, llamado "Sobrevive", pero la cosa no cuajo. La banda se disolvió tras el fallecimiento de Josean.

http://no80s-gruposnacionales.blogspot.com.es/2011/01/desorden.html
.....................................................................................................
Desorden was a basque punk rock band. They were from Usurbil (Gipuzkoa, Europa).

DISCOGRAPHY
1986. "Barrio del desorden"
1989. "Himno de mi ciudad"
1991. "Generacion Kaos"


ZIRIKATU



"Gurekin"


ZURRAPAK


Zurrapak punk rock taldea Gernika herrian sortu zen, 80. hamarkada erdialdean. Bakarrik maketa pare bat ekoiztu zituzten eta, "Hemendik" bilduma barruan, "Divino tesoro" kantua sartu. Halaere, 1989. urterarte, Euskal Herria osotik nahiko kontzertu eman zituzten, adibidez, "Gernika 37/87" jaialdi zaratatsuan (Xe Osti, Irula, Salida de Emergencia eta Jarri Berton taldeekin batera). Bartzelona aldean ere ibili ziren, Korroskada taldearekin batera. Geroago, Batiz jauna Tapia eta Leturia Band edota Fito & Fitipaldis taldeko kitarrajole izan zen. German eta Tana bikoteak, berriz, Rotabator banda eratuko zuten. 2012. urtean, Txapelpunk taldekoek omenadi ederra egin zieten Zurrapak taldekoei, "Divino tesoro" kanta birmoldatuz, "La krem de la krem" diskoan.


Zurrapak fue un grupo punk surgido en Gernika (Bizkaia, Europa) a mediados de los 80. Eran Mikel (voz), Batiz (guitarra), Txopo (guitarra rítmica), Tana (bajo) y Txetxu (batería). Solamente grabaron un par de maquetas, pero dieron bastantes conciertos hasta su disolucion en 1989. Zurrapak incluyeron un tema en el recopilatorio "Hemendik" (1987) y, con la banda alavesa Korroskada ("Yo quiero ser torero"), giraron por Barcelona. La formación cambió a la hora de grabar su segunda maketa, "Ezerezean" (1988), Mikel dejó el grupo y el guitarrista Batiz fue sustituido por German. Después, Batiz tocaría en Fito & los Fitipaldis, mientras que German y Tana formaron la banda Rotabator. En 2012, el grupo Txapelpunk homenajeó a Zurrapak versionando "Divino tesoro" en su disco "La krem de la krem".

GERNIKA 37/87

En Abril de 1987, Zurrapak actuaron en el primer macrofestival celebrado en el Pais Vasco. "Gernika 37/87" coincidió con el Aberri Eguna (Día de la patria vasca) y el 50º aniversario del bombardeo de Gernika y se desbordo. Zurrapak actuaron el viernes 17, el día reservado para grupos locales. El sabado 18 fue el día grande y actuaron bandas como Tijuana in Blue, Jotakie, BAP!!, Nahiko, Danba, Zer Bizio, Belladona o Baldin Bada. Hubo tal cantidad de gente que hubo avalanchas durante los conciertos. 


El domingo 19 de Abril era el día del Aberri Eguna, y eso atrajo aun más publico a la ya abarrotada Gernika. Tras varios dias de festival, las calles del pueblo empezaban a apestar debido a una huelga de basureros y gente de mediana edad se mezclaba con jóvenes resacosos, incluyendo a punkis que dormían sobre marquesinas. Por la tarde, actuaron Potato, Kortatu o Hertzainak y la fiebre se desató. La novata organización empezo a hacer aguas y la gente se agolpó ante la inesperada presencia de la policia autonomica. Se improvisaron barricadas con bolsas de basura y, tras graves disturbios, 9 persona resultaron hospitalizadas. Asi acabó el primer festival punk vasco, aunque, curiosamente, el 90% de los que estuvieron lo recuerdan con cariño.



ESTANKONA


ZORROSTIAGA


El grupo Zorrostiaga fueron una leyenda del metal rock en el País Vasco (Europa). Zorrostiaga se formaron en el año 1986 en Vitoria/Gasteiz (Alava) con los músicos Fulgen (bajo y voz), Javi (guitarra) y Javier (batería). Los componentes provenían de otros proyectos de rock cómo Ley Seca, Requiem o los Purgatory. Les gustaba practicar un heavy metal con rasgos de speed metal y rock urbano clásico, con letras típicas temáticas de las bandas vascas de su agitada época, conectando con la afilada realidad de la calle.

Zorrostiaga editaron tan solo dos demos o maquetas. La primera se grabó en 1990, aportando 'Zorrostiaga Saloon', un tema muy en la línea del rock urbano vasco, con una letra sobre una partida de cartas, que parece a muerte y del salvaje oeste. Con 'La del pulpo' ofrecían versatilidad pasando al speed metal. El tema 'Yonki' se puede considerar el mejor, con unos riffs que suenan a Defenders of The Faith, un interesante ritmo speedico combinado con power metal. Por último, con 'Tunel del final', la banda retoma esa esencia de rock urbano metalizado, arrancando con un solo alocado, para quedarse en un medio tiempo machacón (de claras influencias de Judas Priest).

La segunda cassette de Zorrostiaga se editó en 1992, incluyendo 'La del pulpo', 'Tunel sin final' y 'Zorrostiaga Saloon', además de cinco temas nuevos ( 'Suicida', 'Mi propia libertad', 'Vaya mujer' y 'Me persiguen'). Zorrostiaga estuvieron en activo hasta 1994, pero, poco a poco, se dedicaron a otros proyectos, abandonando, paulatinamente, su banda primigenia. En 2013, Zorrostiaga volvieron brevemente para hacer una gira que no llegó a cuajar, ya que los tiempos de aquel heavy rock peleón se alejaron. Ley de vida.

ABERRI TXARRAK


ZULDAR


ZULO

ZULOAK


.. Zuloak Riot ...

ZUMO NEGRO


ZUP





ZURA



Espainiako Gerran erahildako hiru sortzaile —Lauaxeta, Federico García Lorca eta Nikolas Lekuona— omentzeko egitasmo baten barruan sortu zuen Xabi Strubellek, Dut taldeko kide ohiak, Zura. Flamenkoak, rapak, rockak eta musika elektronikoak lekua zuten Ilargi handi, zauri zarae izenburuko diskoan. Aldiz, bigarren diskoan (Kiribil) bossa doinu akustikoetara jo zuen Hondarribiako taldeak, eta hirugarrenean, Egunkari ezkutua-n, rock doinuetara itzuli da.

TEEN DOGS